Wednesday, August 10, 2016

Negarabatin (10)


Cerita Besambung | Fajar Sumatera | Rabu, 10 Agustus 2016 | Halaman 12

Negarabatin (10)
Udo Z Karzi

Jak upacara langsung kuruk kelas sai. Kelas bedengung injuk bunyini mengingok. Induh-induh api cawa rik guwaini kantek-kantekku sang kelas. Meramik ireh. Ribut becong. Kidang betik nihan hemani kelas kala wat bunyini sepatu kuruk kelas. Tuk, tuk, tuk,… langsung tertib halom campor merabai.
“Selamat pagi, anak-anak,” bakas sai cawa jak kudanni mija guru.
Kidang sekam pema riya. Mak pandai api timbalni. Halok wat sai adu pandai cawa Indonesia, kidang halok mak muneh pandai repa aga timbal kak wat sai ngucakko ‘Selamat Pagi’. Mujor Pak Ubai, wali kelas sekam kelas sai ngereti api ngebani sekam mak nimbal.
“Jadi, reji diya. Jak tanno neram mulai belajar bahasa Indonesia. Kak guru ngucakko ‘Selamat pagi, anak-anak’, murid-murid nimbal jama ‘Selamat pagi, Pak’ kik guruni bakas. Kik guruni bebai, keti nimbal, ‘Selamat pagi, Bu’…,” Pak Ubai, seno gelarni wali kelas sekam di kelas sai.
“Tanno, cuba nyak nagu keti, ‘Selamat pagi, anak-anak’,” ani Pak Ubai luwot.
“Selamat pagi, Pak,” cutik sanak sai cawa.
“Mak kompak. Cuba luwot, timbal bebarong rik matang: Selamat pagi, anak-anak,” guru kelas sai musti ngajar sabar pepelegohan ngulang-ulang.
“Selamat pagi, Paaak…!” Kali ini sekam sang kelas ngewab sunyin matang-matang.
“Na, reno. Helau… Jadi, tanno keti sunyinni adu kelas satu Sekolah Dasar Negeri 1 Negarabatin. Rani inji neram makkung belajar. Neram kenal-kenalan pai gawoh. Cuba niku… sapa gelarni sai dikebelahmu sai sang mija?” Pak Ubai nunjukko kantekku sai.
Sai tinjuk rabai-rabai, ingkah digok ulu, mak pandai.
“Na melamon sai makkung pandai jejama sang kelas. Kik nyak wat sai adu pandai?”
Nyak mesti do kenal jama Pak Ubai. Risok petungga rang lambanni di kebelah lambanku. Kidang nyak pema riya. Sanak lunik. Meliyom daleh campor mak kawa cawa.
Pak Ubai mulai ngenalko ia tenggalan, “Gelarku Zubairi. Urau goh Pak Ubai. Nyak wali kelas keti kelas sai. Lambanku di Uncuk. Kak midor-midor singgah mit lamban. Kik petungga neram petagu. Na, tanno neram mulai kenal-kenalan. Ngucakkko gelar. Gelarni ulun tuha, dipa rangni lamban, rik api cita-cita keti… Sapa sai pandai retini ‘cita-cita?”
Mak ngedok sai nunjuk.
“Cita-cita udi, keti aga jadi api atawa terok jadi api kak adu mebalak nanti. Injuk jadi dokter, jadi insinyur, jadi guru, pilot, atawa api…,” ani Pak Ubai luwot.
Yaddo diya sekam maju sai-sai. Macom-macom gayani kantekku ngenalko badan.
“Nyak Hendra. Bakku camat… Kak mebalak nyak terok jadi pelisi. Keti dang memain, kutimbak keti kanah,” ani kantekku sai.
Gegoh jama kantekku sai barehni, “Gelarku Benny. Bakku pelisi. Nyak pestiti kak Bakku makai seragam. Wat pistol di sarungni di bebitingni di kebelah kanan pingggang-ni. Gagah ireh… Wat nyak ngeliak Bakku nimbak. Door… unyinni kerabaian. Nyak terok injuk Bakku.”
Yaddo sai-sai sekam ngenalko diri, tekuruk nyak, Uyung. Wat Ijal, Yosi, Budi, Jaya, Ati, Kifli, Mamam, Polok, Yestri, Gadis, Aspiani… sang kelas melamon hinggoni sampai-sampai wat kantekku sai mak kebagian bangku, tepaksa mejong barong. Sang bangku dijongi ruwa sanak.

>> WAT SAMBUNGANNI…

No comments: